In de afgelopen zomervakantie vormde Gillingham aan de River Medway onze uitvalsbasis voor een aantal dagtrips naar Londen. Tijdens één van de treinreizen naar Greenwich viel mijn oog op de voorpagina van de Metro die kopte “Half the income goes on rent”. Natuurlijk trok die kop mijn aandacht en zo vond ik al treinend met Southeastern Rail gemakkelijk inspiratie voor een nieuwe blog.

De huizenmarkt in Londen

Londen en Birmingham zijn zeer gewilde steden om in te wonen. De woningprijzen stijgen er al jaren en zijn inmiddels fors hoger dan voor de crisis. Zowel de groei van de economie als ook de populariteit van de stad zorgen voor deze stijging. Deze laatste factor zorgt bijvoorbeeld voor een sterke instroom van buitenlands kapitaal. Zo worden veel woningen in Londen door Aziaten en Arabieren verworven als beleggings- of onbewoond speculatieobject, wat een extra impuls aan de prijsstijging geeft. Inmiddels is de gemiddelde woningprijs er gestegen naar £ 600.000 (€ 850.000). Alleen al in 2014 stegen hier de prijzen met 18%.

Tweedeling

Het laat zich raden dat deze ontwikkeling grote gevolgen heeft voor de gemiddelde huizenkoper in het algemeen en de koopstarter in het bijzonder. Zo is het aandeel huurders in de leeftijdsgroep 25-34 jaar toegenomen tot 48%, dat is 21% meer 10 jaar geleden. Een doorsnee starterswoning kost inmiddels zo’n £ 350.000. Bovendien moet je als huizenkoper in Groot Brittannië 20% eigen geld inbrengen. Veel huishoudens hebben geen keus en worden gedwongen een woning te huren. Dat zou op zich niet zo’n bezwaar zijn, ware het niet dat ook de huurprijzen tot enorme hoogten zijn gestegen. Een een 36-jarige man vertelt: ‘In Battersea (Londen) betaalde ik €1200 pond (ruim 1600 euro) voor een verschrikkelijk appartement met een kleine slaapkamer en woonkamer met lage plafonds. Plus iets wat je geen echte keuken kan noemen.’
Een schokkend voorbeeld is wat mij betreft een advertentie voor een zogenaamde “Boxroom” in Greenwich met een huurprijs van £ 74 per week (ca. £400 per maand). Het is niet moeilijk voor te stellen dat bij dergelijke huurprijzen het sparen voor de aankoop van een eigen woning (vrijwel) onmogelijk is.

Engelse les

Ook in ons land stijgen de woningprijzen vooral in de grote steden weer flink. Maar door de historisch lage rente valt het met de betaalbaarheid van koopwoningen nog wel mee. Bovendien liggen de huurprijzen, hoewel die ook fors zijn gestegen, nog een stuk lager dan in Londen. Toch dreigt bij ons een vergelijkbare “giftige” cocktail te ontstaan voor de leeftijdscategorie 25-34 jaar. Zo daalt de maximale Loan To Value tot 2017 naar 100% en zwelt de roep om deze verder te beperken naar 80% – naar buitenlands voorbeeld – steeds verder aan. Deze inperking naar 80% wordt verdedigd vanuit het oogpunt van betaalbaarheid en inperking van betalingsrisico’s. Maar de Engelse les leert helaas dat de motivering vanuit betaalbaarheid een drogreden is. Grote winnaar in Engeland is immers de (vermogende) vastgoedbelegger dan wel –speculant.